Πέντε τρόποι για να εμποδίσετε την ανάπτυξη ουρόλιθων

Πηγή: http://www.petspourri.com.
Ailouros.gr

Κρύσταλλοι (ουρόλιθοι) στο ουροποιητικό! Ένας εφιάλτης που απειλεί τη ζωή της γάτας! Οι κρύσταλλοι στο ουροποιητικό είναι επώδυνοι και αποτελούν την αιτία ακόμα και χειρουργικής επέμβασης. Οι ουρόλιθοι μπορούν να εμφανιστούν και στα αρσενικά αλλά και στα θηλυκά γατιά, ωστόσο στα αρσενικά εμφανίζονται συχνότερα, διότι η ουρήθρα των αρσενικών είναι μικρότερη και μπορεί να «μπλοκάρει» πιο εύκολα από τους ουρόλιθους. Αν η ουρήθρα μπλοκάρει, τότε τα ούρα θα στέλνονται πίσω στα νεφρά προκαλώντας μέχρι και νέκρωση ή και θάνατο από οξεία νεφρική ανεπάρκεια.

Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των κρυστάλλων του ουροποιητικού συστήματος ανήκουν σε μία και μόνη κατηγορία, τους κρυστάλλους μαγνησίου-αμμωνίας-φωσφόρου (ουρόλιθοι στρουβίτη). Με τον έλεγχο της ποσότητας μαγνησίου που λαμβάνεται με την τροφή και τη διατήρηση της οξύτητας του pH των ούρων (αλκαλικό pH στα ούρα μπορεί να προκαλέσει ουρόλιθους), η ανάπτυξη των ουρόλιθων αυτών μπορεί να προληφθεί. Όμως, πέραν της κληρονομικότητας που έχει κι αυτή τη σημασία της, υπάρχουν πέντε τρόποι που βοηθούν στο να αποφευχθεί η ανάπτυξη ουρόλιθων, οι οποίοι παρόλο που εδράζονται στην κοινή λογική, δεν εφαρμόζονται πάντα... Αν το γατί έχει κληρονομικότητα στο θέμα αυτό, το πιθανότερο είναι ότι θα εμφανίσει ουρόλιθους στα πρώτα 3 χρόνια της ζωής του, χωρίς ωστόσο να μπορεί να αποκλειστεί και μεταγενέστερη εμφάνιση.



Κρύσταλλοι στρουβίτοι

Οι καλύτεροι τρόποι είναι: ο έλεγχος της προσλαμβανόμενης ποσότητας νερού, η άσκηση, τα επίπεδα μαγνησίου, η διατήρηση όξινων ούρων και η καθαριότητα της τουαλέτας (αμμολεκάνης).

Σιγουρευτείτε ότι η γάτα σας πίνει αρκετό νερό. Αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας, δεδομένου ότι εκ φύσεως οι γάτες δεν αγαπούν το νερό. Επομένως, θα πρέπει τεχνητά να της γεννήσετε την ανάγκη για νερό. Το νερό που έχει στη διάθεσή της η γάτα να είναι πάντα φρέσκο και δροσερό. Επομένως, αλλάζετε συχνά το νερό της (ακόμα και δύο φορές την ημέρα το καλοκαίρι). Μπορείτε να τοποθετήσετε 2-3 παγάκια στο μπωλ του νερού της, ώστε να παραμένει δροσερό.



Ο πιο εύκολος τρόπος για να αυξήσετε την ανάγκη της για νερό είναι να της δημιουργήσετε δίψα. Η γάτα πρέπει να διψά για να πιεί νερό. Η δίψα λοιπόν αυτή μπορεί να προκληθεί με ένα τρόπο... την παραδοσιακή άσκηση. Το κόλπο επομένως είναι να παίξετε μαζί της, να την εξαντλήσετε, να την κάνετε να αναπνεύσει φρέσκο αέρα. Κυνηγήστε την στον κήπο ή την βεράντα... Κάντε την να «δουλέψει» για το φαγητό της και να το κερδίσει... Μπορείτε επίσης την ώρα του φαγητού να τοποθετήσετε το πιάτο της σε ένα μέρος όπου θα χρειαστεί να σκαρφαλώσει ή να ανεβοκατέβει σκάλες για να το φτάσει.

Μια άλλη λύση είναι να υιοθετήσετε σκύλο: αυτός θα φροντίσει ώστε να ασκηθεί η γάτα σας... Ή έστω μια δεύτερη γάτα. Τα κυνηγητά που θα κάνουν παίζοντας είναι ό,τι καλύτερο!

Τσεκάρετε τα επίπεδα μαγνησίου και μεταλλικών στοιχείων στην τροφή που της δίνετε. Αν η τροφή περιέχει μεγάλες ποσότητες μαγνησίου, μπορεί να προκληθεί σχηματισμός κρυστάλλων μαγνησίου-αμμωνίας-φωσφόρου. Δείτε τις ετικέτες στην τροφή, είτε αυτή είναι ξηρά τροφή είτε κονσέρβα. Διασφαλίστε ότι η περιεκτικότητα σε μαγνήσιο είναι κατώτερη από 40 mg ανά 100 kcal. Αν η θερμιδική αξία της τροφής που τρώει η γάτα σας είναι πολύ μικρή, η γάτα σας θα τρώει μεγαλύτερες ποσότητες και θα παίρνει περισσότερο μαγνήσιο, με αποτέλεσμα την αρχή σχηματισμού ουρόλιθων στην ουρήθρα. Θα περίμενε κανείς ότι η ξηρά τροφή είναι περισσότερο επικίνδυνη για την ανάπτυξη ουρόλιθων από την κονσέρβα, λόγω της αυξημένης ποσότητας μεταλλικών στοιχείων. Ωστόσο, αυτό στατιστικά τουλάχιστον δεν ισχύει και αποδίδεται στο γεγονός ότι η ξηρά τροφή προκαλεί μεγαλύτερο αίσθημα δίψας από την υγρή τροφή (κονσέρβα), με αποτέλεσμα τη συχνότερη ούρηση και αποβολών όλων των προδιαθετικών συστατικών των ουρόλιθων.

Μία άλλη κλινική αιτία για τον σχηματισμό ουρολιθιάσεων είναι το pH. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο περισσότερο όξινο είναι το pH των ούρων, τόσο σπανιότερη είναι η εμφάνιση κρυστάλλων στρουβίτη.

Οι γάτες που έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην τροφή όλη την ημέρα και τρώνε μικρά γεύματα κατά τη διάρκειά της συνήθως κρατούν αυξημένο το pH τους και κινδυνεύουν περισσότερο από αυτές που τρώνε 1-2 γεύματα. Καλό είναι πάντως κάθε 6 μήνες να γίνεται προληπτικά εξέταση ούρων, κυρίως στα αρσενικά γατιά που κινδυνεύουν περισσότερο από τα θηλυκά.

Η καθαριότητα της αμμολεκάνης είναι επίσης κεφαλαιώδους σημασίας, διότι μόνο αν η αμμολεκάνη είναι καθαρή η γάτα θα την χρησιμοποιήσει. Φροντίστε επίσης να χρησιμοποιείτε κατάλληλη άμμο.

Έμφραξη της ουρήθρας




Μία από τις σοβαρότερες επιπτώσεις των νόσων του κατώτερου ουροφόρου σωλήνα είναι η ατελής ή πλήρης έμφραξη της ουρήθρας. Αρσενικοί στειρωμένοι γάτοι έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο έμφραξης από ότι τα θηλυκά γιατί έχουν μακρύτερη και στενότερη ουρήθρα. Πλήρης έμφραξη της ουρήθρας αποτελεί επείγον περιστατικό και απαιτεί άμεση παροχή βοήθειας. 
Οι πιο κοινές αιτίες είναι οι ουρόλιθοι που εξηγήσαμε γι αυτούς παραπάνω και οι εμφράξεις της ουρήθρας που αποτελούνται από μαλακό συμπιέσιμο υλικό που περιέχει διάφορες ποσότητες αλάτων, κυττάρων, κυτταρικών υπολειμμάτων και βλεννοπρωτεΐνες. Παράγοντες που ευνοούν τις εμφράξεις της ουρήθρας είναι ιοί, βακτήρια, λάθος διατροφή, ελαττωμένη πρόσληψη νερού, έλλειψη άσκησης, κατακράτηση ούρου, στρες και η τιμή του pH του ούρου. 
Τα συμπτώματα είναι λίγο πολύ τα ίδια. Η γάτα σφίγγεται και προσπαθεί πολλές φορές να ουρήσει. Παράγει πολύ λίγο (ατελής έμφραξη) ή καθόλου ούρο (πλήρης έμφραξη). Καθώς περνούν οι ώρες γίνεται όλο και πιο ανήσυχη και συχνά κλαίει από τον πόνο. 
Το αρσενικό γλύφει συνέχεια το πέος του και μπορεί να παρατηρηθεί στύση από τον ερεθισμό. Αν η έμφραξη της ουρήθρας δεν θεραπευτεί οι νεφροί αθροίζουν τις άχρηστες ουσίες στο αίμα και επέρχεται έλλειψη συνείδησης και θάνατος από καρδιακή κατάρρευση σε 24 - 48 ώρες μετά την έμφραξη. 
Κύριο μέλημα του γιατρού είναι η σταθεροποίηση της ασθενούς γάτας, η αναισθητοποίησή της αν δεν βρίσκεται ήδη σε κώμα και η ανακούφιση της ουροδόχου κύστης από το φορτίο της. Μερικές γάτες δεν επιβιώνουν αν η θεραπεία αρχίσει πολύ αργά και οι νεφροί έχουν σχεδόν καταστραφεί. 
Αρκετές γάτες είναι δυνατόν μετά την πρώτη έμφραξη και παρά την θεραπεία να εμφανίσουν νέα. Αν παρά τις έντονες θεραπευτικές προσπάθειες οι εμφράξεις συνεχίζονται, η μόνη λύση είναι να υποβληθούν σε εγχείρηση (περινεϊκή ουρηθροστομία). Παρενέργειες της επέμβασης μπορούν να είναι η συνέχιση της αιμορραγίας για μία εβδομάδα, ακράτεια και μεγαλύτερη ευπάθεια σε άλλες νόσους της κύστης. 



Τέλος, συμβουλεύεστε συχνά τον κτηνίατρό σας. Οι κρύσταλλοι στο ουροποιητικό σύστημα είναι επείγον περιστατικό για την κτηνιατρική, καθώς μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και τον θάνατο, αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως!

Αυτό είναι δεδομένο; Θέλω να πω, η παρουσία μιας 2ης γάτας επενεργεί πάντοτε θετικά στο καλό μας;; Και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στα ουρολογικά προβλήματα, με απασχολεί περισσότερο το ψυχολογικό. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πώς θα ήταν αν έφερνα στο Βετούλι παρεΐτσα.. Αλλά και μόνο το γεγονός ότι στο Βετούλι έχω αδυναμία και δεν θα έδειχνα την ίδια ενδεχομένως στοργή στο άλλο γατάκι, δε θα ήταν άδικο γι' αυτό;; Κι αν το Βετούλι μελαγχολούσε νομίζοντας πως δε το αγαπώ πια, φέρνοντας αντίζηλο;; Γιατί τα λέω όλα αυτά; Πολλές φορές φοβάμαι μη μελαγχολεί μόνο του, τις ώρες που λείπω. Βέβαια, μόλις γυρνώ, του αφιερώνω όσο χρόνο μπορώ, ειδικά στα κυνηγητά. Αρκεί όμως;..