Δεν υπάρχει αντίο στο δρόμο μας ...

Μαρία μου λυπάμαι πολύ..
Η μεγαλύτερη αλήθεια είναι ότι δε μένουν πολλά τελικά να πούμε για την απώλεια.
Πάντα δύσκολο.
Το ξέρεις κι εσύ ότι έζησε όμορφα κι ας μη το κάνει πιο εύκολο τις πρώτες ώρες τουλάχιστον.

Καλό ταξίδι Σιμπάκο!

Σίμπα ελπίζω να σε βρήκε ο Τάρικ..
Δυο χρόνια μετά ήρθε να σε βρει.
Να μου το προσεχείς το αγοράκι μου.


ΥΓ
Αυτή τη στιγμή μαζεύω τα κομμάτια μου , την ραγισμένη μου καρδιά και συγκεντρώνω 6 χρόνια σε φωτογραφίες , δεν μπορώ να γράψω περισσότερα , τρεις μερες προσπαθώ ,
Κάποια άλλη στιγμή θα το κάνω κι αυτό.

Μαρια μου ,λυπαμαι πολυ .Τωρα το διαβασα .Οποτε αισθανθεις εσυ καλυτερα γραψε μας περισσοτερα

Κουράγιο Μαρία μου. Είναι τόσο δύσκολες οι απώλειες. Καλό ταξίδι στο αγορακι σας..

λειπαμε και τωρα το διαβασα.... δεν υπαρχουν λογια και το ξερεις... να μιλησουμε οταν μπορεσεις και οποτε θες...

Πόσο λυπάμαι
Δεν υπάρχουν λόγια. Κουράγιο

καλό ταξίδι αγόρι μου

Σας ευχαριστώ πολύ, δεν μπαίνω συχνά , βασικά δεν έχω λαπ τοπ και μπαίνω από το iPad του γιου μου.
Και μέχρι να πάρω απόφαση να γράψω δυο κουβέντες. Τι να πω , ήδη γράφω και κλαίω .

Τι να πω , σήμερα όλη μέρα είμαι σαν να μην πω.
Είναι ένας μήνας από το ατύχημα που κόστισε την ζωή του Ταρικ.
Μια απροσεξία
Κάτι που λες δεν μπορεί να συμβεί και όμως συνέβη.

Αυτό που συνέβη είναι το εξής.
Επειδή έχουμε μια ζαβή γριά δίπλα που όλο παρατηρήσεις κάνει. Βρωμάει ο δρόμο. Φταίνε τα σκυλιά. Τα γατιά. Λες και ευθύνομαι εγώ που βρωμάει ο δρόμος ,
Τέλος πάντων χρησιμοποιώ ένα πολύ ισχυρό καθαριστικο. Και εκείνη την ημέρα. Είχα μόλις καθαρίσει. Και είχα ακουμπήσει το δοχείο με το καθαριστικο στο παράθυρο ,
Ο Ταρικ έτρεχε και έπαιζε με τον μπέμπη - άλλη στιγμή θα σας πω για τον μπέμπη -
Εγώ καθόμουν στην πολυθρόνα μου Μπροστά από το παράθυρο και απογειώνεται πάνω από το κεφάλι μου. Το έκανε όλη την ώρα, έδινε ένα σάλτο πάνω στο κεφάλι μου και έβγαινε από το παράθυρο…. Κυνήγιόταν με τον μπέμπη και τον τζιντζερο , παίζανε.
Όπως πάει να βγει Ρίχνει κάτω το δοχείο , το σπάει. Τρέχω εγώ. Ανοίγω το λάστιχο ,καθαρίζω επιτόπου την βεράντα ….αλλά δεν σκέφτηκα ότι τα πάτησε.
Δεν το σκέφτηκα , έπρεπε να το ελέγξω , θα τον έπλενα πει τόπου και δεν θα γινόταν ότι έγινε.
Βλακεία μου. Μεγάλη βλακεία μου.
Το επόμενο πρωί τον ψάχναμε να φάει και επειδή του άρεσε να ανεβαίνει στην ταράτσα νόμιζα ότι είχε πάει εκεί.
Τελικά κατά τις 8μιση τον Βλέπω , και έπαθα σοκ. Η πρώτη μου φράση ήταν… αχ τι έπαθες. Τι έχεις; Μην μου πεθάνεις γαμ@34
Παραμονή Παναγίας , να ψάχνω να βρω γιατρό , να στέλνω βίντεο στον γιατρό μου , να κλαίω και να κοπανιέμαι …

Τελικά ,αργά το βράδυ μου λέει η αδελφή μου για μια κλινική στην Νίκαια. Και ανήμερα της Παναγίας πήγαμε.
Εκεί μας είπαν ότι είχε πάθει εγκαύματα από το καθαριστικο και τον αφήσαμε για νοσηλεία .
Πήγαινα πρωί βράδυ τον έβλεπα. Και τελικά στις 19 Αυγούστου τον πήρα σπίτι.
Εμπειρία έχω , τα φάρμακα του τα έδινα στην ώρα τους. Τον τάισα Και έλεγα ότι θα τα καταφέρει.
Δευτέρα 22 του μηνα. Είχα ξαπλώσει. Ήταν μια καλή μέρα.
Είχε φάει αρκετά , είχε πιει νερό , είχε κάνει τσίσα κακά του , δεν ξέρω τι με έπιασε όπως κοιμόμουν … ενοιωσα ότι έπρεπε να πάω να τον πάρω αγκαλιά.
Τον σήκωσα. Ενοιωσα ότι έφευγε.
Απλά το ενοιωσα.
Χωρίς να υπάρχει κάποια ένδειξη ότι είχε έρθει το τέλος.
Όπως τον κράταγα αγκαλιά Δυο πράγματα μου έμειναν στην μνήμη ,,, το πρώτο είναι ότι έκλαιγε και το δεύτερο ότι το καταπράσινο μάτι του ήταν σαν ραγισμένο γυαλί.
Τρέχανε δάκρυα από τα μάτια του. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο.
Του λέω
‘«Μην κλαις. Μην κλαις , να δες με εγώ δεν κλαιω, τωρα θα πας στον σιμπα , θα βρεις και τον μάρκο που δεν τον γνώρισες , και θα συναντήσεις την Κουλή μπεμπέ μας και τον ρικι μαρτιν …. Δεν θα είσαι μόνος σου.
Και μια μέρα θα έρθω να σε βρω. Να κοιμάσαι πάλι στην αγκαλιά μου , και να απορώ πως χώρας στον λαιμό μου.όμως μην μου κλαις σε παρακαλώ.»
Αυτό ήταν έκανε ένα σπασμό και τέλος .
Πέθανε εκεί που έζησε τα 6 χρόνια του, στην αγκαλιά μου.

Μετά τον μάρκο πίστευα ότι δεν θα πονέσω ξανά τόσο πολύ.
Ενα μηνα τωρα δεν μιλάω σε ανθρωπο , κοιτάζω την γλάστρα του , με το φυτό που του άρεσε να παίζει και εγώ τον μάλωνα. Ότι δεν πειράζουν τα καλά παιδιά τα φυτά της μαμάς, αλλά αυτός εκεί ,να το έχει πετσοκόψει τόσα χρόνια

Νοιώθω τύψεις , ενοχές , που δεν σκέφτηκα ότι μπορεί να τα πάτησε , πως μου ξέφυγε από την αντίληψη μου , πως δεν το κατάλαβα;;;;

Μου είπαν , ευτυχώς δεν το πάτησαν και τα αλλά , σκέψου τα έξοδα μετά ,,,, λες και ζήτησα από κανένα να μου δώσει λεφτά ή λες και αν ήταν κάποιο άλλο δεν θα στεναχωριόμουν;;;;
Μπούρδες λένε, μπούρδες.

Ο Ταρικ , ήρθε πριν 6 χρόνια , τα πετάξανε σε μια πλατεία , δίπλα σε ψαροταβέρνα ,,,, χώραγε στην χούφτα μου .
Τον έμαθα να πηγαίνει στην άμμο , να παίζει , κοιμόταν στον λαιμό μου , μου μίλαγε … μιαρ νιαρ γουρ γουρ γουρ … χτύπαγα ελαφρά τον ώμο μου κι έτρεχε να μου ρίξει κουτουλιά.
Ήταν ο γάτος μου , ο δικός μου γάτος.
Όχι ότι τα αλλά δεν είναι. Αυτός όμως είχε διαλέξει εμένα .
Και οι γάτες ως γνωστόν σε διαλέγουν. Δεν τις διαλέγεις .
Αν μπορείς ας κανείς κι αλλιώς.

Εδώ κλείνω προς το παρόν , έχω πλαντάξει πάλι …
Και θέλω να σας πω και μια ιστορία , γιατί μπορεί να έχασα τον Ταρικ , έσωσα όμως μια άλλη γατούλα.

Και ξέρετε κάτι ;;;;
Οσο κι αν στεναχωριέμαι που δεν είναι εδώ ο Ταρικ , όταν διαβάσετε την ιστορία της Νανάς θα καταλάβετε γιατί χαμογελάω αυτή τη στιγμή .Με τα μάτια πρησμένα χαμογελάω γιατί οπως και να το κάνουμε η ζωή νικάει το θάνατο.

Κάποιος μου είπε «αν θες να τιμήσεις την μνήμη του ζώου που έχασες , σώσε ένα από τα χιλιάδες εκεί έξω, σώσε το για να σωθείς »

Αν καταφέρω να μπω στο ιμγκουρ θα ανεβάσω φωτογραφίες στην ιστορία της Νανάς .

Σας ευχαριστώ , ενοιωσα να φεύγει ένα μεγάλο βάρος από μέσα μου

Μαρακι μου κλαιω απο τη στιγμη που ξεκινησα να διαβαζω .
Ηταν η κακια στιγμη ,ηταν να γινει .Ξερω το ποσο θεωρεις τον εαυτο σου υπευθυνο αλλα κι εγω τα κανω αυτα και δεν το σκεφτομαι.Προσφατα μου επεστησαν την προσοχη για τη χλωρινη που ριχνω παντου και παει η μαντολινα και παταει .Οταν το συνειδητοποιηασα αρχισα να την ξεπλενω .
Αχ Μαρια μου ,ξερω πως ο πονος μιας ψυχης που εφυγε απο αστοχια ,δε σταματα τοσο ευκολα . Ομως ,ηταν να γινει (ολα αυτα τα απροοπτα ειναι τελικα να συμβουν)
Καλο ταξιδι αγορακι μου .Καλο σου ταξιδι παιδακι μου καλο

Ξέρω ότι η ζωή τους είναι σύντομη , και προσπαθώ να την κάνω όσο καλύτερη γίνεται.
Να ‘διαβάζω’ την συμπεριφορά τους , να αφουγκράζομαι κάθε τι που δεν είναι της καθημερινότητας τους.
Αλλά …. Έχω ένα σκύλο υπερήλικο , δεν βλέπει δεν ακούει , έχει αρθριτικά, πρόβλημα με την καρδιά, μπερδεύει την πόρτα και προσπαθεί να περάσει μέσα από τον τοίχο ,  … 16 χρόνων , τον προσέχω και αν , λέω αν έρθει η ώρα που πλέον η ποιότητα ζωής του θα είναι στα τάρταρα θα τον κοιμίζω. Μέχρι στιγμής του δίνω τα φάρμακα τους, προσέχω την διατροφή του ….
Έχω τα τυφλά , μάζεψα την νανα που ήταν καταδικασμένη , το παλεύω με νύχια και με δόντια να είναι υγιή. Εξετάσεις , κόντρα εξετάσεις, στειρώσεις , ιατρικός έλεγχος στα ηλικιωμένα , επεμβάσεις ….  Ούτε τα λεφτά έχω σκεφτεί ποτέ , ούτε το ότι το σπίτι μου είναι , βασικά δεν είναι ποτέ εντελώς καθαρό , μέσα στην τρίχα , όλο και κάποιο θα κάνει ότι του έρθει … αλλά οκ.  Τα καθαρίζω , έχω πάρει βούρτσες βουρτσάκια και αποχνουδωτες …. Η καλύτερη πελάτισσα είμαι.
Δεν αφήνω τίποτα στην τύχη.   Οικολογικά καθαριστικά , εκτοσ Από αυτό που χρησιμοποιώ για τις βεράντες ….
Σαν γεράκι παρακολουθώ , σαν αητός , μην μου ξεφύγει τίποτα … και έγινε αυτό και διαλύθηκα.
Αυτό με τον Ταρικ όμως είναι άλλο , ήταν άδικο , άδικο.
Ένα τόσο όμορφο πλάσμα να φύγει έτσι χωρίς λόγο , , να υποφέρει τόσο πολύ , αυτο με πονάει , που υπέφερε . Ξέρω ότι θα φύγουν κάποια στιγμή , αλλά δεν θέλω να υποφέρουν.

Δεν ξέρω αν ενοιωθε την αγωνία μου , την στεναχώρια μου , τον είδα να κλαίει και του έλεγα να μην φοβάται και πως τον αγαπάω ,
Και μέσα σε όλα να έχω και την ζαβή γριά , να κάνει παρατήρηση ότι ρίχνω νερά λέει και μυρίζει ο δρόμος.
Που μάρτυς μου ο θεός , το καθαριστικο αυτο ειναι τοσο ισχυρο Που όταν καθαρίζω φοβάμαι μην περάσει κάποιο ζώο και πάθει τίποτα.
Απολυμάνουν τους δρόμους με αυτο. Πρωί βράδυ καθαρίζω κάθε μέρα.
Δεν μου φτάνει η στεναχώρια μου έχω και την Ξινή , την περίεργη , Πφφφφφ ,

Τέλος πάντων.  Σήμερα είδα μια γάτα σαν τον Ταρικ και μου γ€&£=^#}} η ψυχολογία .


ΥΓ
Για σφουγγάρισμα χρησιμοποιω λευκό ξύδι , μόνο στις βεράντες ρίχνω το καθαριστικο
Με το λευκό ξύδι σώθηκα
Και χλωρίνη έχω μια που ειναι ακίνδυνη  για μωρά   , γιατί έχω και το γαλλικό μπουλντόγκ και τα προσέχω παρά πολύ όλα αυτά. Άσχετα με το ατύχημα που έγινε